En op de bewuste ochtend is het ineens zo ver en bedenk je je dat je twee tieners in huis hebt. Niet dat we dat nog niet merkten, zie de blog van gisteren, maar toch. Als het dan ineens bekrachtigd wordt door zo'n cijfer achter haar naam, dan bekruipt je toch het gevoel van 'waar blijft de tijd'. Ouwelullencliché, maar ja, daarom heet het ook zo...
Enfin, 10 jaar dus. Een heel dametje met een eigen willetje enzo. Boekjes gekregen, films gekregen, mooie oorbellen van haar vriendinnetje en geld van deze en gene zodat ze haar eigen wensen kan laten vervullen. Want als ze tien zijn is dat al heel lastig voor ouders, laat staan voor anderen. Veelgehoord en genoemd aan de telefoon de laatste tijd: 'Geen idee wat ze wil hebben; poppenspullen vond ze al nooit leuk, voor knutselspullen moet ze wel heel veel zin hebben en films die willen we niet teveel geven. Met geld kan ze het zelf wel uitzoeken; is misschien wel een stuk gemakkelijker.'
Tien dus. Groep 7 en nog twee jaar te vullen op de lagere school. Ik hoop dat de tijd voor ons ook zoooo langzaam zal gaan de komende jaren, want anders rijdt ze veel te snel al op haar brommertje weg... Want wij willen nog wel dat ze zo lekker klein en hanteerbaar is. Dus nog even genieten dan maar van dit nog maar tienjarig monstertje :-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten